ساخت و ساز بنا کردن آبادیها و راهکارهای شکلگیری آن از دیرباز مورد توجه انسان بوده است. در این راستا شیوه های گوناگون بهینهسازی و انطباق آن با نیازهای مردم ادوار مختلف مطرح گردیده که برخی از این شیوه ها مورد توجه مردم و معماران واقع گشته و در طول زمان از آن بهره جسته اند. برخی نیز مردود و تنها در برههی کوتاهی از زمان استفاده شدهاست. در دنیای امروز نیز روش های پیچیده و نوینی در رابطه با شیوه طراحی و اجرای فضاهای شهری و معماری مطرح گردیده که به بهتر و مطلوب شدن طرح ها کمک ویژه ای میکند؛ در این راستا میتوان به مباحث انرژی های نو داده پردازی ها معماری دیجیتال و مدیریت منابع اشاره نمود.
از سویی دیگر جغرافیای فرهنگی نیز مناسب و متناسب با تفکر مردم آن خطه در شکلگیری معماری و شهرسازی بومی به طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیرات بسزایی داشته است. اما متأسفانه در دوران مدرن با پیشرفت فناوری و شتاب گرفتن ساخت و سازها و مطرحشدن عناوین متعددی چون جهانی شدن ایجاد نیازهای مشابه و مباحثی همچون فرهنگ خرد فرهنگ ها باورهای بومی هویت بوم گرایی و... نادید گرفته شده است. کنگره پیش رو با نگاهی جدی به روش های نوین طراحی و استفاده بهینه و پایداری در معماری با رویکرد بیطرفانه به بررسی و شناخت خلأها و ضعفها پرداخته و در پی آماده کردن بستری برای احیای مبانی ایرانی و اسلامی هویت فرهنگی و دینی می باشد تا بتوان خاستگاه آرمانخواهانه خویش را دریابد.